آتشکوه

موقعیت: این قله با ارتفاع ۳۸۵۰ متر درمنطقه لواسانات استان تهران یکی از قله های رشته کوه البرز است که در بخش مرکزی آن واقع شده است .قله های نزدیک به آن عبارتند از: ساکا (۳۳۰۰)،قله پرسون (۳۱۰۰)،قله ریزان (۳۶۵۰)، قله مهر چال(۳۹۲۷)

مشخصات و روش صعود:عبور از کوچه باغ های روستای افجه - به سمت شمال و شرق - جاده کوهستانی خاکی با مسیر نسبتاً ساده و کم شیبی برای رسیدن به «دشت هویج» که به شکل مربع و کاملاً مسطح است در انتهای جاده خاکی مذکور واقع شده و از مراتع معروف شمال تهران به شمار می رود.
دشت هویج مبدا صعود به قلل گوناگون در منطقه لواسانات است. از آن جمله می توان به قله «ساکا» با ارتفاع ۳۳۷۵ متر، قله «ریزان» به ارتفاع ۳۶۵۰ متر و قله «پرسون» به ارتفاع ۳۲۰۰ متر اشاره کرد.

برای صعود به قله «آتش کوه» از مسیر جنوب شرقی لازم است که کمی قبل از پایان جاده خاکی منتهی به دشت هویج به سمت غرب (چپ) رفت. مسیر غربی کوهنوردان را به یالی هدایت می کند که صعود آن، نمای زیبایی از قله را پیش رو نمایان می کند، وقتی جاده خاکی را به سمت غرب طی کردیم با عبور از کنار دیوارهای یک باغ ، کلبه ای از خشت و گل در شمال، مشخص می شود که رسیدن به آن از طریق مسیر مالرو میسر می شود.

اگرچه حرکت از کنار این کلبه به سمت شمال ادامه خواهد یافت اما نباید فراموش کرد که قله «آتش کوه» در سمت شمال غربی آن کلبه است. پس از ۳۰ دقیقه جلو رفتن(به سمت شمال) ، مسیر ، شما را به سمت چپ ( یال غربی منتهی به قله) راهنمایی می کند . مسیر صعود از این قسمت به صورتی است که شیب ها، کمی تند و گاه سنگی می شود. عبور از این مسیر حدود دو ساعت زمان می برد و تمام طول مسیر، قله دماوند در پشت سر قرار دارد که تقریباً یکی از زیباترین مناظر دماوند در این مسیر دیده می شود. پس از عبور از این مسیر برفراز گردنه ای قرار می گیریم که به سمت غرب ادامه می یابد.عبور از این گردنه، روی خط الراس (مسیری که بین دو قله قرار دارد) اگرچه زمان زیادی را می گیرد، اما به هیچ وجه دشواری قسمت های قبلی مسیر را ندارد و شیب آن ملایم است.از این قسمت مسیر تا رسیدن به قله آتش کوه که در سمت شمال خط الراس و گردنه قرار گرفته، به طور کامل می توان قله را دید . البته نباید فراموش کرد که وقتی مسیر گردنه را به سمت غرب ادامه می دهیم، قله آتش کوه در سمت شمال (راست) قرار دارد و قله ساکا که قله ای کوتاه تر است در سمت جنوب (چپ) واقع شده. بنابراین وقتی بر بلندای قله ای خاکی و فرعی (که نام خاصی هم ندارد) قرار گرفتید به سمت شمال حرکت کنید و با پایین رفتن از شیب قله، مسیر را تا رسیدن به قله آتش کوه ادامه دهید. این بخش از مسیر شیب تندی دارد و بخش هایی از آن سنگی است که باید با احتیاط بیش تری نسبت به صعود آن اقدام کرد.

بعد از کلبه در طول مسیر آب آشامیدنی وجود ندارد، پس لازم است به میزان کافی آب و مواد غذایی به همراه داشت و فراموش نکرد که به هنگام بازگشت در بخش هایی از مسیر که سنگی است،احتمال لغزش و افتادن وجود دارد.همچنین سنگ های این بخش از مسیر ریزشی و سست هستند پس باید مراقب بود که این مساله حادثه آفرین نشود. ضمن این که در فصل های سرد در اختیار داشتن اطلاعات هواشناسی و پوشاک و غذای اضافه از ضروریاتی است که بی توجهی به این امر می تواند حادثه آفرین باشد.

کروکی مسیر صعود :

گزارش برنامه ( نام گزارش نویس: آقای امیر حسین ناظمی )

زمان و مکان حرکت: ساعت 45/4 صبح روز جمعه 31/2/1389سه راه تهرانپارس

ساعت 45/4 صبح قرار بود که پس از چند دقیقه از سه راه تهرانپارس حرکت کنیم، ساعت حدود 30/6 بود که به افجه واقع در لواسان رسیدیم، بعد از پارک خودرو و روشن نمودن GPS حرکت را با سرقدمی آقای نجفی پورآغاز و با سرعت نسبتاً ملایمی شروع به حرکت نمودیم، بعد از حدود 45 دقیقه به دشت هویج رسیدیم، برای صبحانه در کنار کلبه توقف کردیم و ساعت 30/8 حرکت را با سرعت نسبتاً تندی آغاز نمودیم، از کنار آبشار رد شدیم و به بالای یال رسیدیم که حدودا 1 ساعت به طول انجامید در طول مسیر برای اینکه انر‍ژی بیشتری برای ادامه راه داشته باشیم در همان مسیر شنی و ریزشی سرعتمان را بیشتر کردیم تا به بالای گرده رسیدیم و در مسیر گردنه ادامه حرکت دادیم، قبل از گردنه قله ساکا را میدیدیم، ساعت 30/9 بود که به بلندای گردنه ریزان رسیدیم، باد با سرعت تقریبا شدیدی شروع به وزیدن نمود، سمت چپ به قله آتش کوه و سمت راست به قله ریزان میرفت، باد آنقدر شدید شد که در پشت سنگی بزرگ چند لحظه ای استراحت کردیم، به برف رسیده بودیم، در طول مسیر به سمت قله مرتباً به نوبت برف کوبی انجام دادیم.

تا ساعت 30/10 به برف کوبی ادامه دادیم و به نزدیکی قله رسیدیم، مسیر همراه با برف در بعضی جاها با برف شل و تیغه های سنگی همراه بود که بعضا دست به سنگ هم می شدیم، دقیقا راس ساعت 11 به بام 3850 متری قله رسیدیم و لذت صعود ما را دربر گرفت چند دقیقه روی قله نشستیم و چای نوشیدیم، لحظاتی بعد آقای نادریان که از سمت چپ گردنه مشرف به قله ساکا حرکت کرده بود نیز به ما رسید و شادی ما را چند برابر نمود، بعد با هم از مسیری که آقای نادریان صعود نموده بود فرود آمدیم و در راه برگشت آقای ارم را دیدیم، بازهم خوشحالی ما در بر گرفت، بعد از سپری نمودن مسیر سنگی و تیغه ای به یک جای تقریبا مسطح رسیدیم به پیشنهاد آقای نادریان در یک سنگ چین کوچکی لحظاتی نشستیم و استراحت نمودیم، بعد از دقایقی مجددا به فرود ادامه دادیم و در راستای رود خانه و از پایین دشت هویج و با چند بار قطع کردن مسیر جاری رودخانه به خودرو رسیدیم و در کنار ماشین ناهار مختصری خوردیم، به یکدیگر خسته نباشید گفتیم و به سمت تهران بازگشتیم و در دلهایمان آرزو کردیم باز هم برای هم همنورد باشم.

منبع: http://nedayekoohestan.blogfa.com

دسترسی: شمال شرقی شهر تهران به سمت جاده لواسانات - لواسان - جاده آسفالت  به سمت شرق هفت کیلومتر مسیر پرفراز و نشیب روستای افجه