کوهنوردی و طبیعت گردی

گزارش صعود و گردش ها

کوهنوردی و طبیعت گردی

گزارش صعود و گردش ها

صعود یک روزه به قله خلنو (4375متر)

قله خولنو

خلنو واقع در قلب البرز، پس از قله دماوند دومین قله بلند و یکی از پر آوازه ترین کوههای البرز مرکزی است. این کوه دارای قله ای ناپیدا بوده و با آبادیهای اطراف خود فاصله قابل توجهی دارد. از کوههای پیرامون آن می توان به هرزه کوهها، برج خلنو و وزرابها اشاره کرد. در سمت شرق خلنو قله ۴۲۵۳ متری میش چال قرار دارد. سمت غرب خلنو بزرگ و دیگر قله های اطراف آن کاسه بزرگی را تشکیل می دهند که ارتفاع کف آن ۳۸۰۰ تا ۴۰۰۰ متر می باشد. در یکی از نقاط پایینی این کاسه برکه بسیار زیبایی به نام دریاچه خلنو (۳۸۳۰ متر) دیده میشود. شاخه های رودخانه وارنگه رود از دامنه های شمالی و غربی قله حلنو بزرگ سر چشمه می گیرند. این گرانکوه از جنوب به رودخانه جاجرود از شمال به رودخانه نور از غرب به رودخانه کرج و از شرق به رودخانه لار محدود می شود.

مبدأ صعود به قله خلنو، روستای لالون یا لالان در منطقه رودبار قصران و در نزدیکی فشم در استان تهران است. با خروج از روستای لالون، مسیر کنار رودخانه را باید طی کرد تا به تنگه لالون رسید... برای عبور از تنگه لالون باید از درون رودخانه ای عبور کرد به همین جهت به همراه داشتن سندل (صندل) برای عبور از رودخانه ضروری است... درون تنگه باید چهار یا پنج بار از رودخانه بسیار سرد و پرآب عبور کرد که به همین دلیل زمان گیر خواهد بود... با خروج از تنگه، راه پاکوب مشخصی وجود دارد که شما را از رودخانه جدا می کند و به سمت منطقه ای به نام چشمه تلخاب می برد... با گذر از چشمه تلخاب، مقصد بعدی آبشار زیبای لالون می باشد که در بالای آن چشمه ای پر آب و گوارا قرار گرفته و محل مناسبی برای شب مانی می باشد. با عبور از آبشار، مسیر به سمت گردنه ورزاب ادامه پیدا می کند. با توجه به ارتفاع ۳۹۹۲متری روی گردنه ، اینجا مکان مناسبی برای شب مانی جهت هم هوایی می باشد... برای یک گروه با توانایی متوسط از روستا تا تنگه کمتر از یک ساعت و از تنگه تا چشمه تلخاب، یک ساعت و نیم راه در پیش خواهید داشت. از چشمه تا آبشار کمتر از یک ساعت و از آبشار تا گردنه ورزاب حدود ۲ ساعت کوهنوردی با شیب متوسط دارید. از روی گردنه ورزاب به فاصله زمانی حدود دو ساعت و نیم به قله خلنو بزرگ خواهید رسید.


زمان بندی صعود:
چهارشنبه:12/6/1393- 5:30 صبح میدان نوبنیاد تهران- 6:50 انتهای روستای لالون- 8:10 چشمه تلخاب- 9 آبشار- صرف صبحانه و حرکت از آبشار10:23- 11:42 گردنه وزواب- عبور از تیغه ها و قله 2:24 عصر- مراسم قله و فرود 2:54- گردنه 4:7- تلخاب 5:50- یک ساعت استراحت- 8 لالون- 9:28 تهران

من و محمد روز چهارشنیه ۱۲ شهریور ۱۳۹۳ ساعت ۳۰/۵ صبح جهت صعود یک روزه به قله خولنو به راه افتادیم. از مسیر جاده تهران لواسان حرکت کرده و در ورودی لواسانات به سمت چپ یعنی اوشان و فشم رفته و با عبور از سه راهی اوشان به فشم رسیده و از یک خروجی با تابلو زایگان به سمت راست ادامه مسیر دادیم و از یک دوراهی در روستای زایگان به سمت چپ پیچیدیم. تابلو منطقه توریستی و گردشکری لالون را نشان می داد. خورشید در حال طلوع کردن بود و پس از یک ساعت و بیست دقیقه به مقصد رسیده ایم. در روستای لالون از میان کوچه های ده و در راستای رود خانه رو به شمال به راه خود ادامه داده و در منتهی الیه روستا به توصیه دو نفر از اهالی که به گفته خودشان آنها هم با سه قاطر به سمت خلنو می روند خودرو را در جای مناسب پارک نمودیم. از سمت چپ رود خانه مسیر مالرو بسیار مشخصی را از میان باغ و مزارع ده به سمت تنگه لالون حرکت کردیم. از این نقطه قله مخروطی ورزا خود نمایی میکند. پس از حدود 20 دقیقه پیاده روی و گذر از کنار منبع سیمانی آب به تنگه رسیدیم. جهت ادامه مسیر باید از رودخانه عبور میکردیم، ما چند بار ازرودخانه در فاصله کوتاهی عبور کردیم و از تنگه گذشته و وارد مسیر پاکوب صعود به قله زیبای خلنو شدیم. بعد از خارج شدن از تنگه به مراتع سرسبزی رسیدیم  که رنگ پاییز به خود گرفته بودند. گله گوسفندان مشغول چرا بودند. بعد از عبور از مراتع زیبا, و بعد از 20/1 ساعت  به چشمه تلخاب رسیدیم. تلخاب با ارتفاع 3090 متر از سطح دریا چشمه آبی است گازدار با رنگ و طعمی متفاوت و نسبتا تلخ...

امامزاده تازه تاسیس

 از جای جای این منطقه چشمه های بزرگ و کوچک سربراورده اند و صخره های موازی مورب و عمود در غرب قله سرک چال را می سازند.

چشمه های بهشتی

جایی بسیار زیبا و دیدنی است به جنوب که نگاه می کنی قلل مهر چال و پیرزن کلوم اقتدار خود را به ما نشان میدهند. ازمنطقه تلخاب عبور کرده و به حرکت خود ادامه دادیم. ساعت 9 به آبشار درارتفاع 3370 متر رسیدیم(10/2 ساعت از لالون).

معمولا برخی از گروه های کوهنوردی دراین محل چادرزده و شب را در سپری می کنند در بالای آبشار استراحتی کرده و صبحانه را صرف نمودیم، ساعت 10:23 به سمت گردنه به راه افتادیم و از راه یال کنار رودخانه از سینه کش تند خط الراس ورزا بالا رفته و وارد مسیر پاکوب شدیم. ارتفاع هر لحظه بیشتر میشد ، از این نقطه به سمت جنوب غرب قله مخروطی سرکچال به وضوح دیده میشد آخرین شیب تند را طی کردیم و بر خط الراس پا گذاشتیم هوا نیمه آفتابی است، نوک قله هایی چون مهرچال ، هم هن ، جانستون ، خرسنگ ، پالون گردن ، رستم چال ، تیغه ژاندارک ، از دوردستها به ما سلام میکند عبور از این شیب خسته کننده حدود یک ونیم ساعت زمان برد و ساعت 11:42 به گردنه ورزا رسیدیم. گردنه ورزا در ارتفاع 3970 متر از سطح دریا واقع شده و قله خلنو از آنجا به وضوح دیده می شود. اینجا جایی بود که باید مسیر بعدی برای رسیدن به قله را انتخاب می کردیم. مسیراول : دره‌ای که جای یخچال بوده و در نهایت به صورت شن اسکی است و مسیر دوم :  قله برج تیغه های ژاندارک و بعد خلنو کوچک و خلنو بزرگ.

قله برج تا خلنو - محمد گائینی

به ترتیب قله برج(۱)، تیغه های ژاندارک(۲)، قله خلنو کوچک(۳) و قله خلنو بزرگ(۴)

پس از استراحتی کوتاه حرکت خود را به سمت قله از مسیر تیغه ها ادامه دادیم. تیغه های موسوم به ژاندارک وسط دو یخچال شمالی و جنوبی قرار گرفته اند و از صخره های سیاه و سپید و رنگی که در دل آسمان نیلگون جای دارند تشکیل شده اند. برای دسترسی به تیغه ها به سمت یال وسط کاسه تراورس نموده و با گذر از یال نیمه سنگی و مشاهده یک دسته بز کوهی و دسته ای ماکیان به تیغه ها رسیدیم و از کار خود پشیمان شدیم و گفتیم ای کاش از سمت کاسه صعود می کردیم چون عبور از تیغه ها بسیار دشوار است.

ولی دیگر دیر شده بود با صرف انرژی فراوان و سختی و ریسک زیاد به دلیل خطرناک بودن مسیر از تیغه ها گذشتیم. و ما بین خلنو کوچک و بزرگ قرار گرفتیم.

روی تیغه

به سمت قله به حرکت خود ادامه دادیم. ساعت 24/2 فتح قله انجام شد. بر روی قله خلنو تابلوی آلومینیومی که عکس زنده یاد ابراهیم شیخی  را در کنار دماوند نشان می داد وجود داشت.

همچنین جعبه ای آنجا بود که دارای وسایل کمک های اولیه جزئی و یک دفترچه یادداشت بود که اسامی خو را در آن نوشته و امضا کردیم. هوا داشت خراب می شد و مقداری برف هم بارید. واقعا نمای قله دماوند و قلل اطراف و یخچال ها و دریاچه از ارتفاع خلنو تماشایی بود.

نمای دماوند از قله خلنو

نمای مهرچال و  آتشکوه و ریزان از خلنو

نمای آزاد کوه از خلنو

بعد از عکس گرفتن و مراسم قله راه بازگشت در پیش گرفتیم. و ساعت 14:30 از مسیر شن اسکی به سمت پایین حرکت کردیم فرود بسیار آسان و لذت بخشی بود،ساعت 4:7 به گردنه رسیده و پس از خوردن نهار به حرکت خود به سمت روستای لالون ادامه دادیم. بعداز گذر از آبشار و تلخاب(ساعت 50/5) در محل روبروی امامزاده تازه تاسیس و کنار رودخانه اقدام به استراحت و درست کردن چایی و صرف غذا نمودیم. در ساعت 8 عصر در حالی که هوا تاریک شده بود به روستای لالون رسیدیم و همزمان آن دو نفر قاطر دار هم رسیدند و خوش وبشی با آنها کردیم و به سمت تهران حرکت کردیم

نکات مهم:

1-        فاصله روستای لالون تا قله خلنو از طریق مسیر پاکوب 12 کیلومتر میباشد .

2-        عبور از روی تیغه های ژاندارک بسیار خطرناک است پس مواظب باشید و ریسک نکنید .

3-        بهترین مکان برای چادر زدن بالای آبشار لالون و برای راحتی صعود کاسه پشت گردنه(فاقد آب شرب) میباشد .

4-        برای عبور از رودخانه بدلیل حجم زیاد آب داشتن گتر یا یک جفت صندل بسیار مفید است .

6-        در اکثر مسیر موبایل آنتن نمی دهد و فقط قله آنتن داشت.

7-        مسیر برگشت دارای شن اسکی های بسیار جالبی است که سرعت و زمان پایین آمدن  را چند برابر می کند


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.